21 maart a.s. zal de Nederlandse kiezer gevraagd worden zich in een raadgevend referendum uit te spreken over de Wet inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Wiv), oftewel Sleepnetwet. Het Comité van Waakzaamheid bestrijdt dat deze wet, die onbeperkt afluisteren mogelijk maakt, nodig is voor de strijd tegen het terrorisme en andere bedreigingen. In een serie korte beschouwingen zal betoogd worden dat de werkelijke drijfveren heel andere zijn. Wie een weloverwogen NEE-stem in het referendum wil uitbrengen moet deze drijfveren kennen!
De grote uitdaging voor de Westerse, kapitalistische wereldorde is de groei van een bevolking die niet meer zo makkelijk onder controle kan worden gehouden. Door de ineenstorting van het Sovjetblok, die volgde op de openstelling van China, is het wereldaanbod van arbeid in twintig jaar tijd verdubbeld van 1,5 naar 3 miljard mensen. Zo is een grote, overtollige bevolking ontstaan.
In het neoliberale kapitalisme, gedomineerd door het speculatieve financiële kapitaal, komt er geen werkgelegenheid meer bij in de publieke sector, alleen maar tijdelijk en onzeker werk. Stel nu eens dat die mensen onrustig worden? De Wiv van minister Plasterk (op de foto bij het horen van de verkiezingsuitslag) moet in dit licht worden bezien. Nu de sociale bescherming over de hele wereld wordt weggesaneerd door schuldencrisis en ideologische corruptie, staan bevolkingen oog in oog met het transnationale kapitaal. Geen staat die hen daarbij nog beschermt. Dit is de situatie die een politiestaat nodig maakt, zowel in het Atlantische ‘Westen’ als wereldwijd, in de vorm van de ‘Oorlog tegen de Terreur’.
De Februaristaking in 1941 wordt aangezwengeld door de CPN en is de eerste grootschalige verzetsactie tegen de Duitse bezetter in Nederland. Zelfs de enige grootschalige opstand in z’n soort tegen de bezetter in heel Europa.